تعیین پارامترهای مدل ناحیه چسبناک در مود اول تیر دولبه یکسرگیردار کامپوزیتی با استفاده از روش معکوس

در این تحقیق، رشد تورق در مود اول چندلایه‌های کامپوزیتی پلیمری تک‌جهته با پل‌زنی الیاف بررسی شده است. بدین منظور، مدل‌سازی المان محدود رشد تورق در تیر دولبه یک‌سر گیردار با استفاده از مدل ناحیه چسبناک بر پایه مدل‌های کشش- جدایش انجام شده است. در نمونه‌های DCB، نرخ رهایی انرژی کرنشی با افزایش طول تورق در حین رشد ترک افزایش می‌یابد و این باعث می‌شود تا مدل‌های ساده کشش- جدایش، مانند دوخطی توانایی پیش‌بینی دقیق بار- جابه‌جایی این نمونه‌ها را نداشته باشند. به‌منظور رفع این نقص، مدل‌های کشش- جدایش چندخطی معرفی می‌شوند. در این تحقیق با استفاده از کمینه نمودن اختلاف نمودار بار- جابه‌جایی حاصل از المان محدود و آزمایشگاهی نمونه DCB، پارامترهای مدل ناحیه چسبناک با استفاده از الگوریتم ژنتیک بهینه‌سازی می‌شوند. نتایج عددی حاصل از مدل‌سازی المان محدود با استفاده از مدل ناحیه چسبناک چندخطی ارایه شده در تحقیق حاضر، با نتایج آزمایشگاهی محققین دیگر مقایسه شده است. نتایج عددی نشان می‌دهند، مدل ناحیه چسبناک چهار خطی ارایه شده، حداکثر تنش پل‌زنی مستخرج از داده‌های آزمایشگاهی و همچنین رفتار تورقی نمونه تیر دولبه یک‌سر گیردار را به‌ خوبی پیش‌بینی می‌نماید.